Jakie są niepokojące objawy, sugerujące zażywanie środków psychoaktywnych pisałam w poprzednim wpisie (Po czym poznać, że ktoś bierze narkotyki?). Jednak aby mieć pewność, jakie narkotyki są stosowane, oraz aby dobrac odpowiedni test w aptece wykrywający narkotyki w organizmie, niezbędna jest szczegółowa charakterystyka działania różnych rodzajów środków. Poniżej zestawienie najpopularniejszych narkotyków.

Marihuana i haszysz

Najczęstrzy sposób przyjmowania marihuany i haszyszu to palenie ze szklanych lufek, skrętów, fajek wodnych (profesjonalnych lub zrobionych z plastikowych butelek). Posiadanie takich gadżetów w dużym stopniu może świadczyć o regularnym zażywaniu. Typowe objawy po spożyciu to przekrwione spojówki, szerokie, słaboreagujące na światło źrenice, skłonność do nieuzasadnionego wybuchu śmiechu lub spowolnienie mowy i ruchliwości ciała. Możliwy jest wzmożony apetyt.

Osoby przyjmujące przez wiele miesięcy marihuanę charakteryzują się beztroską i ciągłym rozbawieniem, które z czasem zamienia się na bardziej destrukcyjne zachowania – izolowanie się od znajomych, zamknięcie w sobie, trudność w porozumieniu się z otoczeniem, możliwe są napady agresji. Regularne przyjmowanie tego rodzaju substancji psychoaktywnych powoduje rozwój syndromu amotywacyjnego, który objawia się niemożnością dokonania czegoś konstruktywnego czy dokończenia choćby jednego zadania. Do niebezpieczniejszych powikłań należą omamy i iluzje, psychozy, a nawet zapaść.

Środki halucynogenne

Do halucynogenów zalicza się grzyby psylocydy (grzybki halucynki) oraz LSD – inaczej kwas. Typowym następstwem zażycia tych środków są zaburzenia świadomości – halucynacje. Może się wydawać, że osoba pod wpływem jest w innym, swoim świecie. Czynności, ruchy, zachowanie, wypowiedzi są irracjonalne i dziwaczne. Osoba będąca pod wpływem ma nieobecne, nieprzytomne spojrzenie, rozszerzone źrenice, zaburzenia postrzegania oraz suche usta.

Im dłuższe zażywanie środków halucynogennych, tym nieprzyjemniejsze doznania. Mogą pojawić się przerażające halucynacje, napady lęku i paniki. Somatycznie wielomiesięczne nadużywanie objawia się podniesionych ciśnieniem, drżeniem ciała, zesztywnieniem lub zwiotczeniem mięśni. Poza zagrożeniami ze strony reakcji ciała na narkotyk może dojść do niebezpiecznych, niekontrolowanych zachowań ryzykujących utratą zdrowia lub życia, np. spacer po ruchliwej ulicy, wychodzenie przez okno.

Środki psychostymulujące

Zalicza się do nich amfetamina, ekstazy, metaamfetamina, kokaina i crack. Najczęstszy sposób przyjmowania środków psychostymulujących jest przez nos, co skutkuje przewlekłym katarem czy pociąganiem nosem. Osoba będąca pod wpływem tych substancji jest pobudzona, pełna energii, gadatliwa, bardzo pewna siebie i swoich możliwości. Dzięki psychostymulantom można nie spać nawet kilka dni z rzędu. Konsekwencją tego jest wzmożona senność po chwilowym zaprzestaniu brania, brak energii, wycieńczenie organizmu, kończącym się zwyrodnienie wątroby i serca.

Wielomiesięczne zażywanie środków psychostymulujących kończy się najczęściej stanami lękowymi i psychozami – ciągłym poczuciem prześladowania, toczącego się spisku przeciw osobie uzależnionej. Urojenia tego typu mogą być tak silne, że doprowadzają do wyizolowania się ze społeczeństwa, rozwinięcia się depresji, a nawet podejmowania zachowań samobójczych lub agresywnych wobec innych.

Opiaty

Opiaty najczęściej przyjmuje się dożylnie, ale można je też palić. Do opiatów należy heroina, kompot (polska heroina), morfina, opium. Charakterystyczne gadżety potrzebne do stosowania tych środków psychoaktywnych to strzykawki, zapalniczki, szklane lufki, łyżeczki czy sreberka. Narkotyki przechowuje się w małych foliowych woreczkach.

Opiaty są silnie uzależniające, dlatego destrukcja organizmu oraz funkcjonowania człowieka spożywającego te narkotyki postępuje niezwykle szybko. Po zażyciu niewielkich ilości nieoczyszczonej heroiny (tzw. brown) można zauważyć lekko zwężone źrenice niereagujące na światło, lekkie pobudzenie i dobry nastrój. Ogólnie osoby pod wpływem środków opiatowych są ospałe, rozleniwione, zmniejsza się napięcie mięśniowe oraz poziom lęku. Osoby te czują błogostan, odprężenie i zadowolenie.

Długotrwałe przyjmowanie środków opiatowych powoduje całkowite wycofanie się człowieka używającego ze społeczeństwa. Oprócz konsekwencji psychologicznych, takich jak lęki, stany depresyjne, spadek ambicji, wzmożony egoizm, kłamliwość, niestosowanie się do dotychczas przestrzeganych norm społecznych, występują zaburzenia somatyczne – wypadanie włosów, utrata wagi, ropne wypryski, bladość skóry oraz ogólny jej zły stan, zapalenia żył, trudności z artykułowaniem słów.

Leki uspokajające i nasenne

Uzależniające leki uspokajające i nasenne, np. relanium, dostępne są tylko na receptę. Niestosowanie ich zgodnie z zaleceniami lekarza może spowodować uzależnienie. Wówczas osoba nadużywająca tych środków może miewać spowolnione ruchy i zaburzenia mowy. Osoba będąca pod wpływem leków czuje uspokojenie, zadowolenie, ale też obojętność i nadmierną senność.

Wielomiesięczne przyjmowanie środków nasennych i uspokajających powoduje zaburzenia emocjonalne – lęki, depresje, napady agresji. Funkcjonowanie takiej osoby jest nielogiczne, spowodowane otępieniem myślenia lub psychozami. Może dojść do zaburzeń czynności wegetatywnych jak nierówne bicie serca, skoki ciśnienia i temperatury ciała.

Co zrobić gdy moje dziecko bierze narkotyki

W aptekach dostępne są testy wykrywające poszczególne środki psychoaktywne. Po zapoznaniu się z powyższymi charakterystykami łatwiej będzie dobrać rodzaj testu, który wykrywa substancje w moczu nawet do 48 godzin po spożyciu. Warto umówić się z dzieckiem do poradni leczenia uzależnień i współuzależnień, aby skonsultować ze specjalistą stan dziecka. Więcej o tym, jak reagować i jak pomagać w artykule Jak pomóc osobie uzależnionej?

Mgr Anna Worobiej